تریامسینولون چه نوع دارویی است؟ قبل از مصرف آن چه نکاتی لازم است؟ در چه مواردی تزریق یا مصرف می شود و عوارض آن چیست؟ شاید شما بخواهید از این نوع دارو استفاده کنید. در ادامه این مطلب به تمام سئوالات شما در رابطه باتریامسینولون پاسخ داده می شود. با ما همراه باشید.
تریامسینولون چیست؟
تریامسینولون یا Triamcinolone یک داروی کورتیکواستروئیدی (کورتون دار) است که به اشکال آمپول، پماد و افشانه استفاده می شود. تریامسینولون با تاثیر بر رونویسی DNA در هسته ویا با اثر بر رسپتورهای غشایی مانند سایر گلوکوکورتیکوئیدها عمل می‌کند. این داروها با مهار آزادسازی فسفولیپیدها اثرات ضدالتهابی دارد.
نکات پیش از مصرف تریامسینولون
- توجه شود که در پیشگیری از سندرم زجر تنفسی نوزادان، در صورت وجود آمنیونیت، عفونت یا تب، عفونت با هرپس نوع ۲، عدم کفایت جفت یا پارگی زودرس غشاء منع مصرف دارد.
- از مصرف الکل اجتناب کنید. در صورتی که دیابت دارید، قند خون خود را به دقت کنترل کنید (در صورتی که داروی ضد دیابت مصرف می کنید، ممکن است نیاز به تنظیم دز داروهای خود داشته باشید).
- در صورتی که استرس بیش از نرمال تجربه کردید با درمانگر خود در میان بگذارید (ممکن است نیاز به تنظیم دز، داروی خود داشته باشید). ممکن است حساسیت شما به عفونت افزایش یابد.
- موارد ذیل را به سرعت گزارش کنید: اضطراب بیش از حد، اختلالات خواب، هر گونه علامت عفونت (گلو درد، زخمی که خوب نشود)، رشد بیش از حد موی بدن یا بی رنگ شدن پوست، تغییرات بینایی، تورم صورت یا دست و پا، ضعف عضلانی، تغییر رنگ مدفوع (تیره شدن یا قیری شدن مدفوع) یا درد شکمی مداوم، بدتر شدن شرایط یا عدم بهبود شرایط.
موارد مصرف
تریامسینولون برای درمان جایگزینی در نارسایی غده فوق کلیوی استفاده می شود. این دارو همچنین در درمان علامتی اختلالات التهابی و آلرژیک و در جهت سرکوب کردن سیستم ایمنی استفاده می شود. تریامسینولون در هیپرپلازی مادرزادی آدرنال ادم مغزی و بیماری های روماتیسمی نیز مؤثر است.
نحوه مصرف
در رابطه با نحوه مصرف حتما با پزسک مربوطه مشورت کنید. در صورت مصرف مقادیر متوسط تا بالای کورتیکواستروئید، مقادیر کافی کلسیم و ویتامین در رژیم غذایی خود یا توسط مکمل مصرف کنید.
عوارض پس از مصرف
درمان دراز مدت با تریامسینولون بیمار را از جهت ابتلاء به بیماری های عفونی مستعد می کند و از طرفی علائم عفونت نیز پنهان می شود. مصرف مقادیر زیاد تریامینولون می تواند اختلالات روانی را تشدید کند. کاهش و یا تاری دید، تکرر ادرار و پرنوشی به دنبال مصرف دارو نیاز به توجه پزشکی دارند. در استفاده دراز مدت دارو، قرحه گوارشی، علائم شبه کوشینگ آکنه، درد در ناحیه سرینی و افزایش فشار خون محتمل می باشد.
عوارض جانبی
- CNS: سردرد، بیخوابی، تحریک پذیری، سرخوشی، بیقراری، ضعف؛ تغییرات ذهنی، رفتار سایکوتیک
- CV: ادم، هایپرتنشن، نارسایی احتقانی قلب یا CHF
- GI: تهوع، پر اشتهایی، افزایش وزن، زخم پپتیک، GIB
- Metabolic: احتباس آب و سدیم، هایپوکالمی، هیپرگلیسمی، پوکی استخوان، کاهش رشد کودکان
- Derm: آکنه، راش، استریا، تاخیر در التیام زخم ها
- Other: پر مویی، افزایش عفونت ها، آتروفی عضلانی و برفک
تداخلات دارویی
تریامینولون با آمینوگلوتتماید، آمفوتریسینB، مهار کننده های آنزیم کربنیک انیدراز، آنتی اسیدها ، عوامل ضد دیابت، انسولین، گلوکوزیدهای دیژیتالی ، دیورتیک های القاءکننده های آنزیم کبدی، میتوتان، مکمل های پتاسیم، ریتودرین، غذاها و یا داروهای حاوی سدیم، سوماترم و سوماتروپین و واکسن های حاوی ویروس های زنده توصیه نمی شود.